WELLINGTON

De dag begint om 8 uur ’s ochtends met een bezoek aan de ‘Botanic Garden’ bovenop de bergkam. Het aanvankelijke plan om deels met de bus te gaan (naar de opstapplaats van een kabeltram) moeten we laten varen. De bus wil niet starten. De chauffeur doet zijn best, maar na 15 minuten tevergeefs wachten, gaan we te voet. Omdat Wellington zo’n compacte stad is, valt de loopafstand reuze mee. De kabeltram (van Zwitserse fabrikaat; van midden jaren zeventig) brengt ons soepel dichtbij onze bestemming. Voor de tuin gelden louter superlatieven: een zeer geaccidenteerd terrein, vol met bomen, struiken en een grote variëteit aan planten. Het is deze ochtend bovendien perfect wandelweer – een niet al te sterk ochtendzonnetje, geen wind. Al wandelende dalen we weer af richting de stad.

Aansluitend bezoeken we nog Wilton’s Bush. Deze locatie is wederom een tamelijk geaccidenteerd terrein, waarin ons slingerende pad menigmaal heuvel op en af gaat. De begroeiing met allerlei bomen en planten is zo weelderig dat het de beleving van een echt bos in het wild benadert. Aan het einde van de rit belanden we in de rozentuin, met op de achtergrond..........jawel........een koffiehuis. Het is inmiddels al 10.30 uur; perfecte timing.

De bus is ondertussen gerepareerd. Ca 11.00 uur is de chauffeur ter plekke en liggen we weer redelijk op schema. Het euvel bleek een doorgebrande zekering van de startmotor. We gaan richting het centrum en stappen om even voor 12 uur uit bij het ultramoderne parlementsgebouw (de ‘beehive’ genoemd), aan de rand van het centrum. We hebben tot 15.45 u. vrij te besteden; dan staat een bezoek aan het Te Papa museum op het programma. Na een kwartiertje wandelen strijken we neer in een etenstent voor een lunch bestaande uit een broodje met koffie. Daarna gaan we richting het Te Papa museum om alvast een paar uur eerder de bezichtiging te beginnen vanwege de uitgebreide collectie.

Te Papa is hét cultuur-historische museum van NZ. Het geeft een integrale kijk op de ontstaansgeschiedenis van het land, de ontwikkelingen in de flora en fauna en de bewoning door de mensen. Ze laten ook heel goed zien hoe door kortzichtigheid in de loop der eeuwen veel schade aan de oorspronkelijke flora en fauna is aangericht. Voorbeelden zijn: het kappen van de Kauribossen op het Noordereiland, de verwoestende werking van het invoeren van allerlei uitheemse dieren op de oorspronkelijke fauna. De populatie van de Kiwi-vogel is zodoende meer dan gedecimeerd. De tentoonstelling is heel interactief opgezet. De manier van presenteren moge een voorbeeld zijn voor vele andere musea. Om 16 uur is ons hele gezelschap ook ter plekke voor een gestroomlijnde rondleiding o.l.v. een gids.

’s Avonds na het vroege diner (18 uur) gaan we op pad naar Zealandia. Dit is een strikt afgeschermd gebied waar men probeert de oorsponkelijke flora en fauna van NZ weer in ere te herstellen. Alle uitheemse dieren zijn er verwijderd. De toegang gaat volgens een vaste procedure via een sluis. We gaan met gidsen het gebied in om de dieren in hun natuurlijke omgeving waar te nemen, met als ultiem doel de Kiwi. Onderweg worden allerlei bijzonderheden van dieren verteld en ook getoond: insecten, reptielen, een aal. Vlak voor het eind volgt de kroon op het werk; door een van de groepen is een Kiwi vogel gesignaleerd. Onbekommerd, ondanks de aanlichting met onze rode zaklantaarns scharrelt het dier tussen de planten; een heel bijzonder gezicht. Om 22.30 zijn we weer terug in het hotel. De volgende ochtend wacht de oversteek naar het Zuidereiland.