NEW-PLYMOUTH – WELLINGTON
20 November 2015 | Nieuw Zeeland, Auckland Island
Op weg naar Wellington gaan we eerst even een park bezoeken. Wederom prachtig. Men heeft in NZ hele grote parken met een wirwar van paden. We zijn dan ook helemaal de weg kwijt geraakt (gelukkig met de héle groep) en ons dagprogramma loopt meteen een achterstand van een uur op (het dagschema van reisleider Will!).
Daarna volgt ’n bezoek aan een prive tuin. Deze tuin is door de
eigenaren aangelegd in een grote kuil, die ze hebben laten graven ter beschutting tegen de nooit aflatende zuidenwind. Op de achtergrond is bij helder weer de hoogste berg van het noordereiland, de Taranaki, te zien. Vandaag is het niet zo ver gekomen. De top blijft geheel in nevelen gehuld, maar op de flanken van de berg zie je al sneeuw liggen.
Een uurtje rijden hier vandaan ligt een museum(pje) waar, d.m.v. tableaus (van kleine tot ware grootte) het leven in NZ in vroeger tijden wordt uitgebeeld, inclusief de oorlogen tegen de Maori’s. Voor we hier echter gaan kijken, is er eerst een stormloop op het cafeetje tegenover het museum. Ha . . . . . . . . eindelijk . . . . . . . . . koffie! Het is tenslotte al half 1! Dat wordt een cappuccino met een heerlijk citroengebakje en daarna maar meteen lunchen met sandwiches. Het museum valt niet tegen. Er is erg veel werk van gemaakt en de ‘koppen’ van de tableaus op ware grootte zien er levensecht uit.
Dan gaat het in één ruk door naar Wellington, de hoofdstad van NZ, die gelegen is op de zuidelijke punt van het Noordereiland. Het is een ritje van toch ca 4 uur. De stad is rondom een baai gebouwd. Omdat er weinig ruimte is en het terrein nogal geaccidenteerd, is het een hele compacte stad geworden. We logeren in het Bay Plaza Hotel. De kamers zijn behoorlijk gedateerd, maar wel netjes en schoon. Het eten is er uitstekend.
Daarna volgt ’n bezoek aan een prive tuin. Deze tuin is door de
eigenaren aangelegd in een grote kuil, die ze hebben laten graven ter beschutting tegen de nooit aflatende zuidenwind. Op de achtergrond is bij helder weer de hoogste berg van het noordereiland, de Taranaki, te zien. Vandaag is het niet zo ver gekomen. De top blijft geheel in nevelen gehuld, maar op de flanken van de berg zie je al sneeuw liggen.
Een uurtje rijden hier vandaan ligt een museum(pje) waar, d.m.v. tableaus (van kleine tot ware grootte) het leven in NZ in vroeger tijden wordt uitgebeeld, inclusief de oorlogen tegen de Maori’s. Voor we hier echter gaan kijken, is er eerst een stormloop op het cafeetje tegenover het museum. Ha . . . . . . . . eindelijk . . . . . . . . . koffie! Het is tenslotte al half 1! Dat wordt een cappuccino met een heerlijk citroengebakje en daarna maar meteen lunchen met sandwiches. Het museum valt niet tegen. Er is erg veel werk van gemaakt en de ‘koppen’ van de tableaus op ware grootte zien er levensecht uit.
Dan gaat het in één ruk door naar Wellington, de hoofdstad van NZ, die gelegen is op de zuidelijke punt van het Noordereiland. Het is een ritje van toch ca 4 uur. De stad is rondom een baai gebouwd. Omdat er weinig ruimte is en het terrein nogal geaccidenteerd, is het een hele compacte stad geworden. We logeren in het Bay Plaza Hotel. De kamers zijn behoorlijk gedateerd, maar wel netjes en schoon. Het eten is er uitstekend.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
